Páginas

Rosa ( fucsia ) de España

Compartir
by Pacotrón

Pois mira qué mala é a xente. Resulta que Dona Rosa Díez adica uns cariños e unha lembranzas ao tan sufrido pobo galeguiño e van todos eses nacionalistos e socialistos -que lla teñen xurada por ser un exemplo ético español- e lle sacan de contexto as súas palabras. Qué miserable é a política coas persoas honradas e coherentes!!!!!!

Afortunadamente, aínda quedan caballeros en España atentos e prestos para a defensa dos nosos valores patrios e das insignes figuras da feminidade ibérica: o Katangueiro.

Este ponderado veciño conseguiu a gravación completa e exacta do momento en que Dona Rosa emite esas palabras que, unha vez descontextualizadas, son vendidas ao común dos enganados cidadáns como insultos ou, cando menos, descualificacións.

Reproducimos a continuación este momento para que sexan vostedes, cidadáns e cidadás libres pero temerosas de Deus, quen saquen as súas propias conclusións.


RUPERTA: Un, Dos, Treeeessss....aquí estamos con ustéotra veeeezzz!!!!!!!!......etcétera.


MAYRA: Buena noxe. Aquí comensamos una semana más el concurso de televisión de los viernes. El Un, Do, Tre, hoy dedicado a Sevilla!!!!!!
CORISTAS: Ole, ole y ole....semo epañole!!!!!!!


MAYRA: Despedimo a nuestro campeone y vamo con la niña Rosita, una niña española muy pero que muy requetesalada!!!!!
EL: Si que lo es, si....
ELA: Si......


CHICO IBÁÑEZ SERRADOR: Uy...que ésta no es!!!!
ROSITA: Que no estoy contenta, nones. Ya os lo digo....no me acabo yo de........



MAYRA: Ahora si. Por veintisinco peseta, político españole con su lugar de orihen. Por ehemplo: Don Mariano Rajoy, gallego.
ROSITA: Don Mariano Rajoy, gallego.....ji, ji, ji.....Don Manuel Fraga Iribarne, gallego......( musiquilla )titú, titú, titú, pi, pi, pi, pi....titú, titú, titú, pi, pi, pi, pi.......a ver.....no sé......Don Paco Vázquez, gallego.....Don Francisco Franco, gallego.....ah, Don Pablo Iglesias, gallego....Don Leopoldo Calvo Sotelo, gallego......Don Pío Cabanillas -el viejuno-, gallego.......Don Santiago Casares Quiroga, gallego.....Don Jose Luis Rodríguez Zapatero, gallego.....en el sentido MÁS peyorativo de la palabra......


BOCINA: Tuaaaa, tuaaaaaa, tolón, tolón, tolón!!!!!!
MAYRA: Escuxemo la vó de lo Supertacañone......
DON CICUTA: Pero hay que ser bien cateto para decir que el Presi es gallego!!!!!!!


ROSITA: Pues no me arrepiento....de ser una ignorante española!!!!!!!


MAYRA: Pue nada, Rosita, rica. Hemo acabado. Han sido oxo pregunta respondida, a veintisinco peseta, son...doxienta peseta....Bien!!!!!!!
CORISTAS: Ji, ji, ji......ole!!!!!!!


ROSITA: Pues no ha estao mal. Menos da una piedra.....gallega!!!!!!!!!



Queredes saber máis?????? Pois vide para AQUÍ!!!!!!!

NARANJITO: Voy a pedirle una cita a la Ruperta esa, a ver si mojo!!!!!!!!!


Abur, yogur!!!!!!!


Os sete piares da infamia: a estatística e as contas da vella

Compartir
by Katangueiro

De sobras é coñecido o espírito ecléctico e relativista da poboación katangueira. Non sabería dicirvos se isto é debido ben aos tempos inconclusos que nos toca vivir, ou ben á impronta que nos deixou a penetración, distribución e consumo, sen escudo protector ningún, de estupefacientes e/ou opiáceos varios ao longo das décadas dos setenta, oitenta e noventa. Qui lo sa.

O que non é discutible en absoluto é a eficaz campaña de descrédito que vive, especialmente desde o último terzo do século XX -cambalache-, a disciplina científica da lóxica fronte ao novo gurú da senrazón e da realidade cuántica que é a estatística. Karl Marx, o menos recoñecido dos irmáns humoristas, estableceu que a Economía -"a Economía, estúpidos, a Economía", Bill Clinton dixit- era o auténtico motor da historia. Seica desde a queda do muro de Berlín ese combustible para as transformacións foi sustituído pola demagoxia, o acientifismo e os choques entre interpretacións absolutas do conxunto da realidade. En definitiva: a Estatística. A Divina Pastora nos colla confesos.

Ao meu modesto -e molesto- entender, a Estatística é a disciplina científica que veu suplantar a Lóxica como método primaria de análise, coñecemento e interpretación da realidade. Vexamos uns exempliños clarificadores:

ANTES:

1. O suxeito A traballa para os coñecidos supermercados X como repoñedor.
2. Os repoñedores dos coñecidos supermercados X cobran 950 euros brutos ao mes.

Ergo: O suxeito A cobra 950 euros brutos ao mes.

A ver a ver a ver....xa sei que non sempre se cumpren estas premisas. Igual o suxeito A acaba de comezar na empresa e, estando de prácticas, cobra menos cantidade por non ter asinado aínda o contrato definitivo. Tamén é posible que sexa un enchufado, ou leve alí tantos e tantos anos, que cobre bastante máis desa cantidade. En todo caso, algo de verdade absoluta si que asoma, xa que sendo certas as dúas premisas previas, resulta evidente que os repoñedores do supermercado X son uns pringadetes que non chegan nin a mileuristas....

AGORA:

1. O suxeito A posúe dúas vaquiñas frisonas berrendas en negro cojonudas.
2. O suxeito B non ten vaca algunha, pero vive cun chuqueliño palleiro.

Ergo: Os suxeitos A e B teñen unha vaca e medio palleiro cada un.

Toma ciencia infusa!!!!....Pobre chuquelillo!!!!!


CHUQUELO: Bueno, bueno, bueno. Tampoco va a ser lo peor que me ha pasado en esta perra vida!!!!!


Pois todo isto vén a conto de que, numera numerando e a estatística aplicando, o Alcalde de Katanga-Todiña, Don Javier Losada, tirou de contas a conta -nunca mellor escrito- das 4.000 alegacións ao Plan Xeral e sáenlle redondiñas redondiñas: se só hai 4.000 alegacións, quere dicir que hai 240.000 coruñeses e coruñesas de acordo co Plan. Toma empirismo!!!!! A isto se lle viña chamando, por tradición, facer as contas da vella...que a saber de qué vella estamos a falar!!!!!


VELLA PITONISA: Pue yo mimma...acazo que te creía???? Mira bien......Une, dole, trele, catole.......


Polo lado da oposición dos pepeiros as cousas están aínda máis claras: moitas desas 4.000 alegacións corresponden a edificios enteiriños de doce, trece ou sabe Deus cántas alturas!!!!!! Así, a bote pronto, pode saír que alegaron uns 400.000 coruñeses e coruñesas. Un potosí.

Pola banda dos socios benegallos de Losada, lembran que o Plan do 98 contou co voto a favor de PSOE+PP...e así nos foi, tal e como eles nolo adiantaran. Triste consolo, a fe miña, xa que o que si demostrou todo este enredo cuántico a conta dos volumes e alturas é que á xente lle interesa máis vivir especulativamente que vivir mellor. Non mo credes? Pois velaí un exemplo:

No máis que probable caso de que A Coruña sufra un terremoto de 8,75 na escala Ritcher, acompañado dun maremoto con ondas de máis de cen metros de altura, e seguido de tres tifóns con ventos de máis de 300 kilombeiros por segundo, o que de verdade lle preocupa á peña é a canto van quedar entón os metros cadrados dos seus pisazos sen vistas nin patio!!! Así. Tal cal. Virgencita que me quede como estoy.


PRESIDENTA COMUNIDADE: Hombre, que hasta en esto hay diferencias. A nosotros nos aseguraron que este edificio duraría mil años...por lo menos!!!!!!


En fin, que a ciencia esa da estatística di que vivimos nun Estado do benestar avanzado, con importantes prestacións en sanidade ou educación e onde se protexe a mazo o medio ambiente e o patrimonio histórico-artístico e todo iso....pero o certo certiño de verdad de la buena é que aquí a xente acredita máis no horóscopo da Pronto que en que o ser humano tivese pisado a lúa, ou que existisen os dinosaurios ou que o Universo sexa tan grande como nos contan, e non o sol, a lúa, a Terra e catro planetoides que pasaban por alí...que é o que nos conta a Biblia. Vivir para ver.


ASTRONAUTA: A ver quen carallo me chuleou a Pronto que deixei aquí mesmiño, ao lado da sombrilla esta.....porque hai máis pisadas por aquí que no Orzán a noite de San Xoán!!!!!!!

Vaia cos tempos que corren....ou que nos corren!!!!!

Quen nos valerá do Valedor???


Corren insistentes informacións, dos que a prensa escrita xa se fixo eco, sobre a posibilidade REAL de que o ex-Alcalde coruñés, Sir Francisco Vázquez, poida deixar as súas atribucións como Embaixador de España ante a Santa Sede para adicarse en corpo -e, por suposto ALMA- a exercer como o próximo "Defensor del Pueblo", reponsabilidade que ocupa na actualidade Don Enrique Mújica Herzog, a quen lle expira o cargo o próximo mes de xuño, coincidindo co final da presidencia europea que está a exercer actualmente o Estado español.

Por suposto que o Partido Popular xa se adiantou en celebrar ese posible nomeamento (ver AQUÍ), pero en tanto non se confirme, debemos aclarar desde o noso blog que non nos parece, en absoluto, persoa apropiada para exercer ese cargo. Unha, pola súa pleitesía aos poderes relixiosos que lle vén de sempre, e polo que foi designado Embaixador Vaticano. Outra, pola pertinaz intromisión entre os terreos público e privado ao misturar -supoño que legal, mais non éticamente- ambos terreos coas sociedades familiares que xestionan concesións públicas. Entre outras cousiñas......

Bueno bueno bueno.....total, que a cousa será seria ou siria, pero por se "ascaso", o noso Paco Vázquez xa encargou uniforme e todo....Que a Divina Pastora nos colla confesos!!!!!!

RECEPCIÓN INSTITUCIONAL: El Señor Defensor del Pueblo y esposa....
VÁZQUEZ: Mucho ojito, ¿eh?, del pueblo llano.....castellano!!!!!!!!

Os sete piares da infamia: especulación e comercio

by Pacotrón

Como xa vos temos comentado en repetidas ocasións (ver AQUÍ), corren -e voan- malos tempos para o comercio local. Para sermos máis exactos, xa viñan correndo desde hai uns anos. Penurias actuais aparte, barrios como Eirís, Monte Alto ou Mallos, entre outros, veñen arrastrando a proliferación de baixos baleiros desde finais do século pasado.

O que ten de novidosa esta crise do capital especulativo-financeiro é que, agora mesmo, a crise do comercio coruñés deixa de ser sectorial ou territorial para transmutarse en global.

Para algúns, a principal razón desta senrazón -porque senrazón é asistirmos pasivos ao fin das actividades comercias en rúas que vertebraban, e aínda vertebran, a circulación sanguínea dos diferentes barrios, o seu latexo vital- é que a xente non ten cartos para gastar. Primeiramente, tralo subidón das hipotecas a partir de novembro de 2005. A escalada de prezos dos combustibles, grazas aos excelentes resultados do conflito en Irak, e a superinflacción provocada pola chegada do Euro terían feito -e desfeito- o resto. Vale bien.


Proba irrefutable desta teoría é a próxima, anunciada e agardada saída ao mercado do primeiro vehículo á venda por fascículos, simpática ocorrencia de Planeta-Atontadini!!!! Qué non nos venderán por entregas!!!!!


Chegados pois ás beiras máis próximas e procelosas do catapum económico-financeiro, con baixada e/ou caída dos tipos e dos carburantes, non poucos expertos apuntan ás altas cifras do paro rexistradas e a conseguinte desconfianza na economía que aniñou sen pudor en toda a nosa sociedade. Estamos euro-acojonados. Seica.

Como sempre hai outsiders das interpretacións máis consensuadas e comunmente aceitadas, florecen estes días estrafalarias motivacións que explican, absolutamente, as razóns desta crise comercial e os seus máis directos responsables. Por partes:

Nos medios de comunicación obxectivos e imparciais do conservadurismo patriótico español corre estes días unha máis que razoable explicación para a perda dun 20%, polo menos, das vendas comerciais de Cataluña durante os últimos dous anos: a aplicación da normativa autonómica que obriga a rotular en catalán. Polo visto, segundo esta especie de avatares de gurús da economía, a rotulación catalanista incide directamente na perda dos valores esenciais dos produtos. Unha lata de anchoas, for example, está moito máis rica e de mellor oferta se vén rotulada en español de Castela. Onde vai parar.


CHICO: ¡Mira, Josemari. Ahí dice "els dimarts hi ha butifarra"!
JOSEMARI: Quita, quita. Donde esté un buen chorizo de Salamanca......


Ocorrencias frikis aparte, e entrando xa pola porta da nosa casa, anda revolto como nunca o comercio do centro marinedo. Máis concretamente, o clásico e literario comercio nucleado lonxitudinal e trasversalmente arrdor da Rúa de San Andrés. Advirten da súa penosa situación e advirten ao goberno local das inminentes mobilizacións que se esperan en tanto non se resolvan os seus problemas ou atendan as súas razoables e medidas demandas. Vaiamos por partes...e por responsabilidades.

1. Os bolardos son nefastos. Un atraso. Hai que retiralos. Onde vai a parar unha rúa comercial onde non se pode subir o carro á acera como Dios manda!!!!!! A culpa é do Concello.


DONO DO COCHE: Nada, nada. Lo dejo aquí un ratito, en tanto hago unas gestiones......


2. O carril-bus é nefasto. Un atraso. Hai que eliminalo. Onde vai a parar unha rúa do Centro onde se vai máis ráoido en transporte público que en carro particular!!!!! A culpa é do Concello.


CONDUTOR EN CABEZA: Todos a la izquierda, joder, que aquí empieza ya el puñetero Carril-Bus!!!!!!


3. As peatonalizacións das Rúas Barcelona e Gaiteira restan clientes aos establecementos do centro. Incrible e incongruente. Pero non quedáramos en que as restricións ao tráfico rodado particular incidían terriblemente na baixada de vendas???? Pois máis limitación rodada que nestas rúas.......O curioso é que se o Concello peatonaliza San Andrés, aquí hai linchamentos...en masa!!!!!!


CHIRUCA: Es increíble. Cuando pasaban coches y buses a mazo los locales valían trescientos de alquiler, y ahora...no bajan de tres mil!!!!!
PITITA: Es por la crisis...de valores!!!!!!


4. Por último: a chegada multiplicada de Centros Comerciais acabou por liquidar o comercio do centro. Sobre isto, dous ou tres temiñas. Primeiro, o establecemento de superficies comerciais compete á Xunta. Cando estaba o bipartito, estes comerciantes semellaban telo claro. Agora que está Don Alberto, semella que lles semella que non!!! Segundo, precisamente o úico Centro Comercial que fracasou nada máis botarse a andar está no centro. É o caso do Papagaio. Quizais o que ocorre é que o centro, baleirado de xente moza por motivos de especulación urbanística -si, esa- non ten clientela potencial que gaste ou malgaste no seu anteriormente dourado entramado comercial. Pensen, pensen un pouco e verán. E terceiro: qué lle imos facer se vivimos nunha sociedade que acude, como os zombies en "Thriller", a canta nova gran superficie comercial se inaugura...aínda que teñan todas o mesmo. Aínda que as tendas que alí hai tamén as teñamos nos nosos barrios. Meu Deus...qué miñoca lles dan para que piquen así!!!!!


MILUCHO: Oes, Loli. Que perdín o neno....Loli, Looooliiiii!!!!!!!!!
LOLI: Usa o móbil, pasmón...que nos perdemos!!!!!!


En fin, amiguetes. Que en Katanga non rotulamos en catalán, nin temos bolardos, nin carril-bus nin nada de nada, e os comercios pechan día si e día tamén. Así que sentidiño. Non lembro a última vez que comprei nunha tenda do centro. Aínda non había nada disto que, seica, agora lles afecta tan fatalmente. Por algo será......


En resumo:

A poboación moza, que é a máis consumista, por necesidade, fuxe aos novos barrios centrípetos ou concellos da Área Metropolitana vítimas dos inflados prezos do solo provoados por anos de política urbanística especulativa.

Por contra, neses novos espazos non xurde un novo comercio alternativo. Os hábitos de consumo desta xente moza veñen moi condicionados polos horarios laborais leoninos e inflexibles que afectan a todos os membros da unidade familiar que traballan.

Os barrios tradicionais desvertébranse. A chegada de novos veciños procedentes da inmigración, con recursos limitados, non é suficiente para paliar a perda de habitantes de consumo activo. As tendas de barrio desaparecen sen que a ningyén lle pareza importar moito. Dicía un amigo meu comerciante: "cando teñen cartos, van ao Centro Comercial. Cando están sen eles, veñen a nós ao fiado". Totalmente certo.

O comercio coruñés leva anos na corda friouxa. Hai falta de planificación. Póñense tendas en calquera rúa. Non se entende a viabilidade de moitas delas. A falta de preparación dos responsables é por veces, tan evidente que hai que estar ben esperto para que non che vendan o que non che vale. Aquí, calquera pon un comercio. Houbo auténticos atropelos aos cidadáns durante os anos en que eran os donos das mercadorías. Atracos a man armada, diría eu.

A Coruña ten miles e miles e miles de baixos baleiros. Aínda sí, se chamas preguntando polo prezo de alugalos podes morrer de infarto. O pasado día 11 asistín incrédulo a unha escena onde un home lle pedía a outro 2.500 euros máis ive por un baixo "perto" da Rúa Barcelona que pechara, por certo, por non poder facer fronte ao aluguer. Toma especulación. En Katanga hai baixos que levan desde 1999 sen uso polos que piden 500 ou 600 euros.

Xa sabemos que non hai conciencia de clase, in conciencia de patria. Pequena ou grande. O capitalismo neoliberal acabou con iso. Pero o que non sabíamos, ata agora, é que xa non hai conciencia de cidade ou de barrio. Vendemos aos nosos veciños e veciñas por un iogur tres céntimos máis barato. Así nos vai.

Aburete, Tribulete!!!!!



Os sete piares da infamia: urbanismo e demagoxia

by Katangueiro

Existe unha opinión moi xeneralizada, mesmo en sectores pretendidamente ilustrados, que adoita responsabilizar da meirande parte das desfeitas urbanísticas que contemplamos ao período histórico -e histérico- denominado "franquismo".

Non somos os katangueiros uns defensores ou valedores das "bondades" do Réxime que instaurou o ferrolán en 1936 na nosa casa e, a partir do 1 de abril de 1939, no conxunto do Estado katangueiro todo. Pero se imos falar de urbanismo, así ao gordo, teño que dicirvos que as aberracións permitidas polo entramado de poder opusdeísta-falanxista quedaron en anécdotas divertidas en comparación ao que se viviu na Coruña desde a chegada da democracia.

O certo, por moito que nos doa, é que naqueles tempos de necesidade apostouse por unha expansión da cidade nucleada arredor de novas promocións de vivenda pública -con entrega de chaves brazo en alto e todo- que enchían o noso extrarradio de familias, as máis das veces de procedencia rural e moi humilde, á par que, por supostísimo, se premiaban algunhas fidelidades familiares de vellos combatentes da Cruzada, ou familiares destes, ou amigos destes, ou vai ti saber......


CIUDADANO ESPAÑOL: ¡Pero deme ya esas p. llaves, señor, que son para mi y para mi humilde familia!
TECNÓCRATA: No tero, no tero.......


Pero grupos de vivendas como Palavea, Carmen, María Pita, Mariñeiros, Franco, Juan Canalejo, Sagrada....etc forman parte da historia urnbana que conformou toda unha época.

A maior abundamento, a expansión urbanística privada contou cuns arquitectos que afiaban o enxeño para, cos mínimos custes, levantar da nada centos e centos de inmobles que se precisaban para cubrir a crecentísima demanda provocada pola emigración interior. Falamos, claro está, daquelas vagas de seres humanos procedentes do contorno rural que se achegaban á Coruña á procura dun futuro mellor ou, tan só, dun futuro a secas. Un exempliño?. O barrio dos Mallos e, moi sinaladamente, a Praza Padre Rubinos, cuxa foto inaugura este texto e que aquí abaixo se nos volve aparecer en todo o seu irrepetible esplendor!!!!!


A "dobre" Praza Padre Rubinos contemplaba unha parte oeste (na imaxe), que recibía o sol da mañá, e unha parte leste, que o recibía de tarde.


A partir de finais dos sesenta, e sobre todo na década dos setenta, o tardofranquismo dos tecnócratas deu xa mostras abondosas de especulación urbanística e falta de rigor en canto aos volumes e a estética. Cousas do "desarrollismo", seica.

Chegados a este punto, resulta moi difícil de explicar cómo as tres décadas e pico de democracia non supuxeron a corrección deste novo modelo especulativo vizoso, se non pola conta, polo menos no caso da nosa cidade, o triunfo absoluto da especulación como modelo de desenvolvemento urbano e, por tanto, a rendición total de todas as forzas que apostaban, e apostamos, por un urbanismo humanista. Nunca tanto se avanzou, no económico e social, pero nunca tanto se estragou. Zona histórica incluída.

Efectivamente, lévanse aprobado na Coruña dous Planos Xerais. O de 1985 foi chamado do incumprimento, xa que destacou máis polo pouquísimo que se respectou que polo cumprimento das súas propias normas. O de 1998 levounos ao punto de partida actual:


Padre Rubinos-leste na actualidade. Todo legal.


Padre Rubinos-oeste na actualidade. Todo legal. Ollo, porque a ocupación do solar foi tan completa que eliminou o patio interior existente do que disfrutaban os veciños colindantes. Bravo!!!!



Centro financeiro de Madrid???? Non, Ronda de Outeiro á altura (nunca mellor dito) dos Castros.


Ao lado, outro bo exemplo do noso "particular" urbanismo moderno que seica hai que conservar...in aeternam!!!!!



En plena Ronda de Outeiro, á altura de Katanga, gozamos do urbanismo "serra"....pero non do Courel, que é suaviña, se non alpina!!!! A qué se igualou ese edificio, exactamente?????? Defende o Partido Popular, realmente, a pervivencia deste modelo máis aló do tempo e do espazo????



Inicialmente, a Divina Pastora queda fóra de Ordenación. Persoalmente teño as miñas dúbidas ao respecto de que estivese algunha vez "ordenada".....



O seu impactante volume non se disimula nin coa chegada da escuridade. Urbanismos como este son os que degradan un barrio e fan que os pisos coticen á baixa. Un piso de dez anos dos Rosales vale máis que un piso de dez anos na Agra....Onde está a diferencia???? Na diferente relación que se estableceu entre vías, espazos públicos e alturas. Nin máis nin menos.



Aquí, un precioso contrapicado....Ai, que se nos cae enriba!!!!!!!



Hai que recoñecer que o franquismo tamén nos deixou "proxectos" de rúas imposibles. Tamén na Ronda de Outeiro, á altura dos Castros.....Qué cruz ten esa xente!!!!!


Por recomendación d'O Traveseiro, deixámosvos unha impactante imaxe tomada desde Cidade Xardín: o edificio Televés......cómo o ves?????
VECIÑA DO EDIFICIO: Uy, pues las vistas son maravillosas.....
VEICÑA DO EDIFICIO DO LADO: ¿as vistas de quen...?


O impresionante proxecto de rehabilitación levado a cabo nas vivendas de "Nuestra Señora del Carmen" pon en valor as políticas de promoción pública de vivenda, independentemente da época na que se desenvolveron. Comparade, comparade....inclúe zonas verdes e pistas deportivas de serie!!!!



A falacia da estratexia do PP á hora de atacar violentamente o Plan que se pretende teña A Coruña para o seu futuro é que parte de dúas premisas falsas que vertebran todo o seu discurso. Vexamos:

1. Os pisos fóra de ordenación devalúan o seu valor.
Mentira gorda. Os pisos do Edificio Fenosa son moitísimo máis caros que os de Vila de Negreira. So, eran e serán. Dá o mesmo que nunca entren en ordenación. Están en solo máis caro e fixéronse con mellor calidade, que é o que se paga aquí realmente!!!!
Item máis: os pisos con vistas á Ría da zona de San Amaro sempre subirán ou manterán o seu prezo, por moi fóra de ordenación que queden. Os pisos de rúas estreitiñas con alturas que impiden o paso do sol tenderán a baixar, por moi dentro da prdenación que estean.

2. Expóliase aos cidadáns eliminando alturas e devaluando os seus pisos. O novo Plan é o principal problema que ten esta cidade.
Mentira aínda máis gorda, se cabe. Por sorte ou por desgraza -eu creo que por desgraza- a lei é moi permisiva cos desmanes urbanísticos do pasado. O que se fixo mal seguirá aí. O que se pretende é poñer punto e final a ese modelo de crecemento que non é útil, práctico, humano, sostible ou simplemente sensato. Nin tan siquera nos fai ricos a todos. Coma sempre, os petos que se enchen son poucos e coñecidos.
O problema urbanístico da Coruña NON É QUE SE QUEIRAN TIRAR EDIFICIOS DE OITO PLANTAS para deixalos en catro...non non non. O problema que VIVIMOS ACTUALMENTE é que se tiran edificios de catro alturas-vivenda e se sustitúen por oito alturas, en ocasións con DÚAS VIVENDAS en cada......Toma densidade!!!!!!
Aquí non se perden os aforros por vivir nun edificio fóra do Plan. Sempre houbo edificios fóra do Plan (fóra parcialmente, como é o caso) e sempre subiron de prezo. O QUE SI QUE FAI PERDER OS AFORROS é adicar medio soldo de toda a túa vida laboral en pagar un piso onde, en moitísimas ocasións, non se recibe nin un só raio de sol, non hai espazos públicos, non hai unfraestruturas mínimas, non hai máis que gris e escuridade. Ah....e moitísima humidade e moitísimo gasto de enerxía en inverno!!!!

Disque se vén un terremoto ou cae un meteorito no teu edificio, non o poderás levantar de novo se está fóra de ordenación. En fin, a parte de que isto é totalmente falso, qué cousas pasan pola cachola da xente en caso de derrubamento da súa vivenda!!!!! En vez de pensar en se salvas a vida e cómo, só estás preocupado por se o teu piso devalúa o seu prezo "probable" no mercado......Ai, ai, ai, ai......Cómo puidemos chegar a isto!!!!!



Placa que pervive na frachada dalgúns edificios katangueiros e da Agra toda. Memoria histórica urbanística!!!!

Graciñas pola vosa atención...Aí vos queda un documentaliño sobre o impacto do mal urbanismo na vida das PERSOAS......si, das PERSOAS......iso que semella non cotizar no mercado. Ata pronto!!!!!


Unha historia de redeiras e grúas, by RECDEIRAS.




PACOTRÓN: Este Katangueiro volveu enredarse no espiñento asunto ese do urbanismo.....voulle botar unha bronca dixital e virtual que te caghas!!!!!



A momentary lapse of reason: un ano de Katanga Koruña

by equipo de administradores de Katanga Koruña

Vai para un ano xa, o 8 de febreiro de 2009, que o noso socio e sen embargo amigo Pacotrón decidiu, un domingo -día do Señor (¿?)-, dar renda solta ás frustracións e inquietudes suburbanas que o atenazaban desde moi cativo comezando iso que chaman pomposamente unha "Bitácora", desde a cal comunicar a súa visión do barrio, da cidade, do País e do mundo, e todo co ollo fuxidío do relativismo absolutista katangueiro. Un enredo.

Explícome. Para un habitante calquera do noso barrio, Katanga non resulta precisamente unha das partes máis bonitas da cidade. Ao contrario. Nós mesmos recoñecemos a desfeita urbana sobre a que vivimos, pero....curiosamente, sendo un lugar de paso entre a Agra e o Ventorrillo, ou entre a cidade toda e Penamoa, para os habitantes desta estrutura de cemento compactado, Katanga é a nosa Estación Término. O punto de inicio e o punto final. Qué ten de malo????


O urbanismo da outra beira do Río Bravo (Ronda de Outeiro) non resulta tampouco moi exemplar. Exemplo: rúa Vila de Negreira. Contra a humidade, ferruxe!!!!

É historia viva desta nosa península ártabra lanzada ao mar, que Emilia Pardo Bazán baptizou como Marineda, a imposición que a visión do todo -A Coruña- tiña sobre unha das partes -Katanga-. A comezos de 2009, Pacotrón dicidiu darlle a volta á tradición e impoñer na Coruña toda a visión que dela e do mundo tiñamos desde Katanga. Impoñer. pois, ese relativismo tan galego que define e nomea todas e cada unha das partes da realidade coma se todas estivesen no mesmo barrio onde os katangueiros viven e, algúns, apenas sobreviven.

Aquí non fixo falta Centro de Saúde ata que non urbanizaron "as pistas". Ou sexa, ata que non se conformou o "Ventorrillo". A maior abundamento, o Centro Cívico, Social e Cultural que nos deben no barrio (Ágora) coincidirá no tempo coa urbanización das faldras da Gramela, o que se dará en chamar San Pedro de Visma. Darase por fin continuidade urbana ao núcleo de San Pedro ata Liaño Flores e Mosteiro de Caaveiro. Non tiveron güevos a poñerlle o nome de KATANGA. Por se acaso.....pero o certo é que os primeiros nativos, os primeiros indíxenas que fixeron barrio son os das casas de Franco. O resto apareceu máis tarde, resultando ese sentimento colonial de que o que sobran agora son, precisamente, esas casas e os seus habitantes. Son unha reserva india asentada sobre precioso chan urbanizable. Haw, por Manitú!!!!!!!

As casas de Franco responden perfectamente ao modelo de promoción social de vivenda da Falanxe: materiais de baixa calidade, espazos ultra-reducidos, moitas zonas comúns e zonas verdes e/ou pistas deportivas....que o exercicio cura a alma e derrota os malos pensamentos!!!!!


Por contra, se cruzas o Río Bravo e, máis ao norte, o Río Vermello (Ronda de Nelle), atoparaste con estes nichos, émulos dos de Feáns, onde debes pagar un pastón para vivir case coma se estiveses morto. A 5 minutos do centro...din....tamén en San Amaro, neno, e quero tardar en ir alí!!!!!


Como hoxe é un gran día, non seguiremos botando leña ao lume do localismo marinedo e trataremos de destacar, como neses programas que emiten as cadeas cando se achega Fin de Ano, un pouco do mellor e outro pouco do peor que se viviu neste blog desde os seus primeiros pasos, aló polas 19:30 horas dun chuvioso 8 de febreiro de 2009. Katanga Koruña, o blog insurrecto da Agra do Orzán. Katanga Koruña, a momentary lapse of reason, veño preferindo eu....

1. Sexo, mentiras e blogs veciñais....
Partindo da base de que Katanga Koruña non é un blog veciñal, in sensu strictu, aínda que resulta meridiano que agroma influído polo aumento dos blogs coruñeses de ámbito territorial, decidimos sen embargo apostar polo desenvolvemento dese territorio emocional, recibindo a benvida dalgúns dos máis recoñecidos e veteranos da cidade. De resultas disto, chegamos ben pronto á conclusión de que os blogs veciñais eran menos "veciñais" do que presumían un tanto así de politizados.

Efectiuiuonder, salvo algunha honrosísima excepción a do Blog dos Mallos, as máis das veces atopamos un chisco de información barrial cun moito de opinión sobre política e sociedade que trascendían, e trascenden, o interese dos nosos veciños e veciñas máis próximos. O caso de Penamoa, e cómo se foi introducindo visceralmente o medo nos habitantes dos barrios onde supostamente irían traficar con total impunidade as diferentes familias procedentes do poboado, e todo por culpa dunha política de erradicación do chabolismo avalada polo goberno municipal e o Bipartito xunteiro, foi quizais o caso máis sangrante de manipulación informativa fóra dos medios tradicionais de prensa escrita.

Isto é unha opinión nosa, certo, pero se Katanga non é pois un blog veciñal a secas......os outros tampouco en absoluto!!!!

Sobre o do sexo....pois nadita, qué esperábades?????


O urbanismo dos Mallos, como humilde ampliación do que fora practicado no Ensanche coruñés, vai pouco a pouco desaparecendo, ao tempo que as fronteiras de formigón entre este barrio e a Agra van diluíndose paseniño paseniño.....Que se prepare o noso amigo e sen embargo administrador do Blog dos Mallos!!!!!


2. A súa excelencia a Princesa Msarkadina.....
Como en toda boa novela por entregas decimonónica que se precie, a orixe desta muller resulta toda unha incógnita. Pode ser unha princesa armenia que fuxiu das gadoupas otomanas ou unha das escasas mostras da extirpe Romanov. Hai quen conta o seu emparentamento coa dinastía ptolomeica, por parte de nai, e quen presume de saber de boa tinta que a súa orixa apunta ao desditado Darío o Grande. Sexa dunha forma ou doutra, o certo é que esta comentarista, que se converteu en colaboradora, merece un espazo virtual para ela soa. Moitas das entradas deste blog non serían nada interesantes sen as súas aportacións. Solidaria ata o infindo, o seu mundo non ten máis fronteiras que as que marca unha sociedade máis xusta. Moitos son os que a queren coñecer, pero poucos os elixidos.

Como estamos de aniversario, confesareivos que é máis que posible que o seu primeiro apelido sexa Tarantino......Un luxo para Katanga toda!!!!!!


MR ARKADIN: Pagaré tres mil fantastillones a quien encuentre una sola pista verdadera que nos aclare algo del pasado de esta mujer y de donde proviene su más valiosa posesión: el conocimiento!!!


3. Vuelve el hombre.....
Este foi sen dúbida o ano da memoria histórica na cidade de Katanga. Aprobáronse un sen número de retiradas de simboloxía e de cambios de nome de rúas. Somos conscientes, non creades, de que isto da memoria pode ter trampas tralas curvaturas dos valores éticos e morais. Sabemos, por exemplo, dalgún xornalista franquistoide ao que se lle retirará o nome dunha rúa, pero nada se di daqueles outros profesionais da retórica laudatoria franquista (ese Risco, for exemple....) que adornan co seu nome innúmeros centros escolares repartidos polo País todo!!!!!

En todo caso, se había un nome infecto e un símbolo malicioso a retirar, ese é sen dúbida o de Millán-Astray. Así, foi votarse a favor da súa retirada e montarse o guiñol de Carlos Negreira, que é o guiñol da dereita deste País. A estas alturas, penso que ningún demócrata entende a teima dunha parte dos conservadores en defender aspectos concretos ou absolutos do réxime franquista. Será porque era un dos nosos...un de Ferrol???? Será un exemplo de patriotismo preconstitucional????

En fin, que seica Millán-Astray era un coruñés de pro. Si, como Franco un ferrolán de pro....Ai, como che está a dereita.......tan chea de galegos......


EL GUIÑOL DE CARLOS NEGREIRA PRESENTA.......
MILLÁN-ASTRAY: Coño, Paco....¿ese que se viene con figura altanera no es Don Carlos? ¿Le echamos un arriba España o, por el contrario, prefieres un viva la muerte?
FRANCO: Si..........


Se o noso blog supón "a momentary lapse of reason", que xa é moito supoñer, a nosa amiga Ra apórtanos o terreo dos soños prohibidos, relatos de ficción, lendas e anécdotas cotidianas....cun pouquichiño de musiqueo, que é o que máis nos gusta.

Para Goya, o soño da razón produce monstros...pero Ra "gallega. Escritora. Madre. Independiente. Ex-militar. Altruista. Bruja. Soñadora. Rebelde. Aventurera. Misteriosa. Cariñosa. Divagadora e Inconformista. Valoro, sobre todo, la sinceridad y la amistad. Por mis venas corre sangre murciana y andaluza", segundo nos indica, sabe ben cómo afastar os pesadelos do noso pelote ou, de non ser así, sumalos á nosa causa.

A delgada liña que separa a realidade da creación literaria marca, sen dúbida, o estilo do seu máis que recomendable blog. Máis que Ra, estamos ante Isis. E iso que Pacotrón se me pon canino cando le algúns dos seus inquietantes relatos!!!!!! Entrade, entrade....se tedes o que hai que ter: sentidiiiiño!!!!


PACOTRÓN, KATANGUEIRO E KATANGUEIRA: Para onde nos levas, amiga Ra???? Mira que temos medo a navegar....
RA: Acaso non pedíades a berros acadar a inmortalidade???? Percorrer as augas caudalosas do Nilo ata o fin de todas as estrelas??? Trascender á materia??? A ver se vos aclarades, carafio!!!!!!


5. Yo protesto, que dicía Don Santiago....Eu si que protesto, eu si que protesto!!!!
Dicía un chiste inglés referido aos carteiros: "dáslles un uniforme e crense Adolf Hitler". Pois a este home, Don Santiago Rey Fernández-Latorre, dáslle un medio de comunicación de prestixio e crese Emile Zola....en perralleiro, se mo permitides.

As súas proclamas desde o balcón da súa "tribuna" axudaron, e moito, a derrubar o malvado goberno bipartito de Touriño-Quintana. O seu escrito, a un mes das eleccións que abriron a etapa albertina na Xunta de Galicia y Aragón, amosou o seu desafecto co Decreto Eólico, porque facía País, contra a Lei de protección da costa, porque facía País, contra o Plan Sectorial de vivenda, porque facía País, contra as políticas de Igualdade e Benestar, porque facían País, contra o Decreto do galego aprobado por unanimidade no Parlamento, porque facía País, e así un sinfín de cousas que non interesan a quen, a cambio de facer País, prefire facer Región!!!!!


Desde lo más hondo de su sentir galaico, estimulado por el enorme cariño que siente por su querida región, Don Santiago nos invita a contemplar sus sinuosos montes esquivos, guardar la imagen de sus humildes hórreos en la retina o embellecerse con la contemplación de todos y cada uno de sus parajes.......


6. A Katangueira....
Presente en todas e cada unha das entradas, merece que se lle destaque a súa inspiración. Xa vos dixemos unha vez que está moitísimo máis presente do que poidades pensar en todo o que aquí se publica.

Naceu, realmente, nas beiras do río de Monelos, pero unha vez que se nos achegou a chonear polo barrio, e xa npon volveu por alí xamais!!!!!

É un premio permanente, máis valiosos se cabe naqueles días aciagos en que todo semella saír mal e onde as paredes da confortabilidade katangueira parece que queren desmoronarse.

A maior abundamento, é unha fonte moi útil para lanzar continuas picaradas a diestro e siniestro.....Algún que outro polo para por aquí na busca do seu "calor" humano....pero é inútil. O seu corazón non marcha de Katanga!!!!!


KATANGUEIRA: Veña, Katangueiro, non me sexas pedorro e descansa un pouquiño....anda.....


7. Botellón....rien ne va plus!!!!.....
Haiche xente que non se sabe se tiveron adolescencia ou é que sempre foron así de rancios, pero este ano que pasou, coa falta de civismo e/ou respecto polos bens públicos que se aprecia na nosa cidade (chicles por doquier xa antes de inaugurar as novas infraestruturas peonís, roturas de vidro en prazas recén rehabilitadas, lixo e máis lixo no chan despois de calquera acto onde se reúnan máis de cincuenta persoas, praia de Riazor convertida en escombreira despois de cada San Xoán, entre outras.....) resulta altamente chocante que sexan as mozas e mozos marinedos os que carguen coas culpas de todo canto desmadre se leve a cabo. Polo menos, iso é o que se desprende das actitudes intolerantes de determinados "representantes veciñais", ou iso din.

O colmo do paroxismo chegou cando a conta dun suposto intento de violación nas proximidades de Juan Flórez, que quedou definitivamente en roubo de bolso, alguén relacionou botellón con drogas, narcotráfico e prostitución, propoñendo ao mundo todo unha visión do Ensanche coruñés que o Harlem semellaría Disneyworld ao lado do detritus coruñés do día a día, coa anuencia do Concello e da propia policía, segundo se desprendía da denuncia "veciñal". Buffff......Ao final deste enguedelle, apareceu quen se ofreceu para "limpiar las calles"....e non falamos dos restos de chicle!!!!

O último episodio ao respecto do "botellón" chega da man do Anteproxecto de lei de prevencióndo consumo de bebidas alcohólicas en menores, da Consellería de Santidade que dirixe dona Pilar Farjas, látigo do pleno do Concello da Coruña contra a permisibidade do bipartito co problema de saúde pública que ela mesma pensaba resolver unha vez gañasen (como así fixeron) as eleccións á Xunta de Galicia y Aragón. Pois ben, en dito anteproxecto déixase en mans dos concellos a resolución dun problema de saúde pública que Dona Pilar, agora, non sabe -ou non quere- atallar. Inconcebiblemente, hai aspectos dese Anteproxecto onde se realizan tratamentos máis suaves e permisivos coa venda de alcohol en determinados espazos que a propia ordenanza de convivencia e ocio do Concello da Coruña. Vivir para ver.....


PILAR FARJAS: Ay, hijos, siento ser tan evidente pero con esto del botellón sólo puedo decir "¡Jesús, qué cruz, virgen santísima, qué cruz!"....
KATANGUEIRO: Non se me preocupe, dona Pilar, que nunca choveu que non escampe!!!! Fai un chopito de mazá?????


8. Os emigrantes de Katanga....
Igual este comentario sobra, pero agora que a conta da crise do capital financeiro que estamos a vivir e padecer hai quen vota as contas sobre cantos inmigrantes viven nos nosos barrios...que seica alguén di que o seu fillo aparellador está no paro por culpa desta xente (¿?), haberá que recordar o noso pasado emigrante ou que, hoxe por hoxe, e grazas a este blog insurrecto, puidemos contactar con persoas como Álex, Carolina ou Pilar....katanguistas auténticos que hoxe habitan terras como Hamburgo, Mallorca ou Barcelona????

Pois a ver se espabilamos, que o noso amigo Chilango xa notou entre as súas amizades coruñesas unha actitude "estraña" ante o inmigrante que, quizais, antes non había.

Non, se xa o dicían os meus amigos trotskistas.....ao final vai haber que facer a revolución!!!!!!


EMILIANO: Pero que viva Katanga, cabrones!!!!! Y a ver si se invitan a unas Coronitas, que tengo sequita la bocota!!!!


9. Medios de comunicación ou medios de información....
Eis o dilema. Os chamados medios de comunicación fan iso precisamente: comunicar. Igual que un Sarxento lles comunica aos seus soldados unha orde absurda. O que ocorre é que a nosa sociedade tende a ver estes medios como de información, como cronistas da realidade absoluta, e non da parcialidade que nos adoitan amosar.

A nosa relación cos medios redúcese ás visitas que alguén da Voz nos fai de cando en vez....e da que supoñemos saíu a historia que denunciáramos do trato que se lle dispensara ao Cousillas e ao Canuto por parte do Rubio e os seus coleguis.....e a grandísima oportunidade que supón para o noso modesto -e molesto- espazo virtual que un medio coma
Galicia Confidencial confíe en nós para determinadas informacións dos ámbitos local ou social. Alí coincidimos co noso amigo do blog dos Mallos, que ten unha presenza máis estable e cinguida ao ámbito puramente local. Meréceo, sen dúbida. Nós...non sei.....

O que si que é certo é que os días que somos recomendados por este medio, o número de visitantes que se nos achega aumenta exponencialmente. Destacan, ademais, as visitas desde Santiago de Compostela, Ferrol ou Vigo. Algúns destes visitantes repite.....


NENÉ: Pero qué carafio.....aquí di que Carlos Marcos convidará a un cruceiro polo Mediterraneo a todas as persoas que demostren que o votaron nas últimas municipais.....E eu que non tiña aínda a idade!!!!


10. Crises...what crises?....
Iso é o que dicimos nós. A crise é a dos comercios do noso barrio, que entre a falta de traballo que padecen moitas familias da zona e a teima zombie dos que aínda o teñen de acudir aos Dolce Vita, Espacio Coruña ou o que lles boten, así non hai quen poida!!!!!

Os responsables do desaguisado, banqueiros e especuladores -especialmente do mundillo do ladrillo- aínda pretenden darnos leccións aos demais de cómo levantarnos desta crise. As receitas, as de sempre: abaratamento do despido ata facelo de balde, a ser posible, aumento dos anos de cotización, retraso na idade de xubilación, recortes sociais.....En fin, xa sabedes, o recadito que nos deixou Adolfo (qué golfo) Domínguez.

E digo eu, e dicimos todos...por qué non se aplican esas medidas coa filla do modistillo, que seica din que é "modelo" grazas a papi e só grazas a el????? Que traballe ela ata os 67 anos por mil euracos ao mes e con despido libre...por se se desmanda....a ver qué lle parecen entón as ideíñas economicistas do seu querido papi!!!!!


SONNY: Joder, macho....no sabía yo que este sastre era más bucanero que George Bush Jr!!!!!!
RICO: Pues lo de la arruga es bella molaba mazo, tío, que así librabas de planchar!!!!
SONNY: Y las hombreras daban muchísimo estilo, tengo que reconocer.....
RICO: Ahí discrepo...a mi siempre me parecieron un poquito.....mariquillas, qué quieres que te diga.....
SONNY: Eso si......





11. Cultura Pop......
Esa é a nosa cultura, por se non o notastes aínda.....Rompendo os tópicos de que por Katanga só se escoita -a tope de volume, todo hai que dicilo- Los Chichos, Camela ou Andy y Lucas!!!! Aquí vainos o son Machester: The Smiths, The Stone Roses, The Chemical Brothers, Oasis......Mágoa que Radiohead sexan de Abingdon e Primal Scream de Glasgow!!!!!!

Debedes saber que unha das nosas entradas máis visitadas, incriblemente, é aquela titulada
Son un pobre katangueiro, a partir dunha canción de Los Planetas.....Será por iso que temos un Granaíno Planetario que nos segue con fruicción??????

Eu, para dar remate a esta entrada especial aniversario, tiña unha dúbida entre dous temas, precisamente, de Primal Scream: Beautiful Future, como un desexo, ou Medication, como "outro" desexo.....

Ao final, inclineime por Beautiful Future....que non se diga. Graciñas e a por outro...ano!!!!!!





DARK VADER KATANGUEIRO: Pero qué coño se cree este puto crío, con su varita mágica de los güevos y sus patéticos amiguitos de reformatorio.....Es que no hay alguien dispuesto a llevárselos a todos por delante de una puta vez???? Es que no hay conciencia ni corazón???? Que se dejen de tontadas y que follen ya, que están más bobos que Chewaka haciendo nudismo más allá de las columnas de Tannhäuser!!!!

CHEWAKA:Augh...uight...uowgh....pfrrrssss...eich.....uausfgh!!!!! ("Si, bueno...tengo que reconocer que no fue mi mejor momento.....y el tanguita apretaba lo suyo!!!!!")

En fin, delfín....ata pronto!!!!!!