Páginas

Facenda somos todos...os pringados?

Compartir
by Katangueiro


Non me malinterpretedes. Isto non vai de insumisión fiscal, aínda que debería. Onte foi o "día dos traballadores" e hoxe é o "día da nai", así, en abstracto, porque NAI o que se di NAI só hai unha. Debería chamarse o "día das nais", que é o mesmo que dicir "día das máis traballadoras". É un dicir. Hai de todo.

Non me malinterpretedes, digo, nin tan siquera despois de visionar ese pedazo de edificio con vistas a Katanga toda que é
Hacienda Española na súa Delegación da Coruña, agora arquitectónicamente rehabilitado. Exteriormente, claro.

Isto non vai de insumisión fiscal pero un pobre katanguista coma min non pode menos que escocerse ao ver cómo os impostos de todos nós van caer as máis das veces en mans oportunistas, enriquecidas e doentes de emocións humanas: as do entramado económico-financeiro que nos DOMINA (DOMINA, en latín "señora da casa").

Este entramado que nos ten pillados a todos polas zonas xenitais, as de cada un e unha, presta o seu-noso diñeiro máis aló do que sería razoable en función dos seus depósitos. Explícome. O diñeiro que eu deposito, 10.000 euracos for exemple, é usado para darche un préstamo de 6.000 a ti, de 6.000 ao teu irmán, de 8.000 ao construtor aquel, de 3.000 a aquela familia para as vacas na Urba.

En fín, que máis que usado é abusado. Por iso, se todos fósemos mañá ás nosas entidades financeiras a retirar TODO O NOSO DIÑEIRO ningunha delas podería facer fronte a ese desembolso porque non existe. Ningunha?. Ninguén?. Bueno, a Hacienda Española igual si.

Aínda que debería, non penso chamarvos á insumisión fiscal Pacotrón xa foi insumiso e valeulle de ben pouco. Unha malleira na Praza de Millán Astray, mira ti.

Non me malinterpretedes, pero vou pensando que os bancos prestan todo o diñeiro que hai, e máis, e pídennos a cambio uns intereses que non existen, e non existen porque eles imprimen o diñeiro, o seu, o que nos prestan, pero non os intereses....A non ser...a non ser....a non ser que eses intereses tamén os pidamos prestados.

Sempre pufo, sempre pufo....ata cando???? Bicazos.


HACIENDA ESPAÑOLA: Uaummmm, uaummmm, uaummmmm, uaummmmm, malditos humanos, uaummmm, uaummmmm, uaummmmmmm!!!!!

Abur yogur!!!!


17 comentarios:

  1. Por certisísimo, amiguetes, isto forma parte da serie sobre as sete infamias....e van....

    ResponderEliminar
  2. Ola katangueiros!! Canto tempoooo!!!muaaaac :D
    Eu non che malinterpreto ;)... E non podo estar máis de acordo contigo. A min e que estas cousas ponme de mala leite!! Aínda máis porque éste mércores teño cita con éstes de facenda e estou... e estou... ains!!... que medo dan!
    Moitos biquiños pra tod@s!! muaaaaaaaaaac

    ResponderEliminar
  3. Lo malo de lo breve es que toca la superficie. Esto es lo que le pasa a vuestra buena entrada. Sin ánimo de molestar, ahí van unas extensiones:

    1. Esto no es una infamia, es un timo en toda regla orquestado por los causantes del crack del 29, y apoyado en Europa entusiastamente. Véase Reserva Federal, Banco Central Europeo e Fondo Monetario Internacional.

    2. Lo que es una infamia es que haya personas que gozan de palestras públicas y que renieguen de la luche de explicar lo que realmente pasa.

    3. El tema del sistema financiero es peor de lo que avanzáis. Os pongo un caso real que me pasó a mi y pasa a cualquiera cada día: Marta tiene 20.000 euros fruto de su trabajo, rendimientos de capital, herencia...lo que sea. Los deposita en la entidad europea A. Pepe necesita 10.000 euros para montar un negocio o ampliarlo. Lo que sea. La entidad A se lo presta con un interés X. Bueno, lo que presta es parte del dinero de Marta, por eso no tiene prisa en recuperarlo. Te lo pone a cinco años, pero el interés a satisfacer lo cobra primero. Esto lo hace con más personas a cuenta del dinero de Marta y, siendo más complejos, a cuenta de previsiones de crecimiento hinfladas para cobrar comisiones y repartirse premios por objetivos. Todo se basa en que Marta, sobre todo Marta pero también Pepe, crea que su dinero está bien guardado. Nada más lejos de la realidad. Si Marta quiere retirar 5.000 euros de "sus" 20.000 para pagar un coche de segunda mano el contado, por ejemplo, descubrirá que la entidad A tiene problemas para entregárselo. Le dice que hoy no puede ser, que tiene que estar no sé quién, que hoy, a última hora puede que te dé la mitad y mañana el resto, etc. Lo que sí que te da sin ningún problema es un préstamo paga pagar esos 5.000. De hecho, ¿por qué no pides más y te haces un viajecito con el coche? ¿por qué no 9.000 euros para todo esto?. Pero, claro está, ese dinero no te lo llevas ni en papel ni mucho menos en oro. Te lo llevas en una libreta, anotado. Cómo es que no tienen ni 2.000 euros míos en efectivo pero me ofrecen alegremente 9.000 sobre mi depósito de 20.000? Uno, para quedarse con su interés, está claro. Dos, porque simplemente no lo tienen. Marta tiene escrito en su libreta la cifra 20.000, pero no existe en realidad. Sus 20.000 pueden estar en manos de Pepe, de una empresa en China, Marruecos o Alemania e incluso puede, simplemente, no estar.

    4. Si la clase trabajadora, incluídos autónomos y pequeños empresarios, acudiese en masa a retirar sus "efectivos" comprobarían atónitos que esos supuestos "efectivos" no lo son más que en el nombre. Meditemos.

    ResponderEliminar
  4. Donsión, tanto royo para no decir nada que no sepamos todos. Poco hay que meditar.

    Katangueiro, me tienes descentrado. ¿Que tienen que la Agencia Tributaria y las mal llamadas Entidades Financieras?.

    ResponderEliminar
  5. Katangueiro, me refiero a quetienen que ver la primera con las otras.

    ResponderEliminar
  6. Evidente, amigo Jesús. Agora que toca pagar impostos -supoño que xa o sabes- haberá que ir pensando en cómo e para qué se empregan e en ir esixindo máis decencia cos cartos de/para todos. Digo eu, descentrado coleguilla......Ah, e deixa que Donsión se explaie, que é a primeira vez que escribe, que eu lembre, e non quero que mo desmotives. Ademais, o tema este non o sabe todo o mundo, non cres? Se non, outro ghaliño cantaría...outra cantiga.....

    ResponderEliminar
  7. Ah, por certisísimo, "royo" aquí non é "rollo"...en spanish?????? Esa orto.......

    ResponderEliminar
  8. Esqueces, amigo katanguista, que pronto toca tamén subida de IVA. A pagar tocan.....e nos segundos fondos para os Concellos e para xenerar emprego van 5.000 millóns de euracos de todos, claro, pero para "sanear" esas entidades financeiras foron aí atrás 30.000 millonacos de euracos de todos e todas os cotizantes de España. Iso tamén é política impositiva, creo!!!!! E non andes comentando por aí o da miña etapa de insumiso militar, carafio.....

    ResponderEliminar
  9. Katangueiro, totalmente de acuerdo en que se emplean nefastamente lo que en principio todos contribuimos, pero sigo sin ver que tienen que ver la Agencia Tributaria y las aves carroñeras de la Banca de este país.

    ResponderEliminar
  10. disculpen las molestias4 de mayo de 2010, 3:20

    Donsión, eso no es exactamente así. Las entidades financieras "serias" pueden entregarle a Marta los 20.000 euros. El problema está en que prestaron 10.000 confiando en un crecimiento económico infinito y en que esos 10.000 euros les serían devueltos sin problema. Pero el deudor de 10.000 no puede devolverlo, se convierte en un moroso. Y otro deudor de 10.000 tampoco lo devuelve, porque no puede. El Banco se queda con la casa o con el coche de los morosos, valorados en su día en 10.000 pero cuando va a venderlo ya nadie paga 10.000. Peor todavía, el banco no encuentra comprador. Marta pide 20.000 y el Banco no puede entregarlo porque no los tiene. El Banco no tiene liquidez. Houston tenemos un problema. Y el banco no le presta a Marta 2.000, ni 10.000 ni nada de nada. El Banco tiene un problema, Marta tiene un problema, el moroso de 10.000 tiene un problema y no tiene casa, el Estado tiene un problema porque Marta no paga impuestos (no tiene dinero), el moroso no paga impuestos (no tiene dinero, ni casa y tiene hambre), el Banco no tiene dinero y necesita liquidez y le pide al Estado dinero en préstamo, el moroso le pide al Estado una ayuda social para comer. Pero el Estado no recauda porque no hay dinero ni actividad económica. ¿dónde carallo está el dinero? Los 20.000 de marta se los comieron los morosos. El banco prestó más dinero del que la prudencia aconsejaba y los morosos no han podido devolverlo. EL DINERO NO SE CREA NI SE DESTRUYE, SÓLO SE TRANSFORMA, pero tardará un tiempo en volver a convertirse en dinero. Sin embargo, HACIENDA SEGUIMOS SIENDO TODOS.
    MORALEJA: se persigue a los conductores borrachos por conducir con una tasa de alcoholemi superior a 0,60 pero no se persigue a los dueños de los bancos por no ser prudentes en el manejo de su negocio. Al parecer, es más importante ser prudente conduciendo que ser prudente manejando el dinero del mundo. ¿O se tratará simplemente de que los que manejan el dinero del mundo son los que deciden qué ha de ser delito y tienen claro que ellos no conducen porque tiene chófer?

    ResponderEliminar
  11. Pues yo ya le di el okey a mi borrador sin exigir certificado a respecto de en qué se va a gastar mi pasta no gansa. ¿Hice mal? Es que yo tampoco quiero que se la den a cualquiera, que estos tiburones de la banca son cualquiera, ya me entendéis....

    ResponderEliminar
  12. Ando últimamente un pouquiño demorada en entrar a comentar nesta primavera tan turbulenta. Levo tempo intentando comprender todo este merecumbé da crise monetaria-financeira. O meu estupor comenzou a finais de 2007 e non deixou de aumentar ata o día de hoxe. Casos como o de Islancia ou o de Grecia danme auténtico medo (creo que onte en Grecia morreron tres persoas nas protestas; os gregos non se andan con coñas). Coñezo a xente que o está a pasar auténticamente mal a causa das entidades bancarias. Xente honrada, traballadora, que nunca tivera un pufo e que veu mermados os seus aforros por quedar sen traballo. Xente que está a ver truncada dramáticamente a súa vida. Mentres tanto, personaxes como Díaz Ferrán seguen aferrándose a cargos e prebendas e dándonos a todos leccións. E nos dá leccións de moral e bos costumes sen cortarse un pelo. Eu paguei sempre relixiosamente os meus impostos, teño a miña nómina e cada mes vexo a cantidade que se me desconta. Nunca se me pasou pola cabeza defraudar. Como nunca se me pasou pola cabeza copiar nun exame. Unha é así de estúpida, pensando que vai ben empregado. Pero demasiadas veces non podo evitar pensar qué pasaría se cada un de nós se negase a pagar impostos, dado que non hai transparencia, dado que, como lembrou o Katangueiro, xa se pagou unha auténtica millonada en "sanear" as contas dos trileros da banca e, en cambio, se pretenden recortar gastos noutros campos para a xente que menos posibilidades ten de defenderse. Unha auténtica revolución: A do sentido común. Cada día máis necesaria.
    Hai unha canción que o explica moi ben e foi todo un himno na época de George Bush: ante os recortes brutais en materias sociais e o gasto interesado na "guerra" de Irak, Sharon Jones and The Dap-Kings preguntábanlle á xente: "Qué pasaría se todos deixásemos de pagar impostos?" ("What if we all stopped paying taxes?"). Poderío soul moi necesario.

    http://www.youtube.com/watch?v=yMSEI-bJ09E

    ResponderEliminar
  13. Msarkadina non debe excusarse por nada...qué faríamos sen ti!!!!!! Agardamos que nos fales de máis cousas!!!!!

    ResponderEliminar
  14. Pues si no fuera por ella este espacio perdería mucho y eso que también se le nota el "talante" a quilómetros, pero por lo menos intenta ser más objetiva.

    ResponderEliminar
  15. Desculpa, Anónimo amigo, pero aquí non somos obxectivos. Aquí combátese a inxustiza e, por conseguinte, tomamos partido. Igual preferías unha crónica financeira asinada por Emilio Botín ou unha cronica política propia de Intereconomía. Sobre iso, xa ves, xa hai medios e medios a eito. Sobre o noso punto de vista non tantos.....nin tontos.....Abur!

    ResponderEliminar
  16. Perdona, Katangueiro, tal vez no utilicé el término adecuado. Está claro que la objetividad en ciertos temas es imposible. A lo mejor debería decir que ella tiene una perspectiva muy humana y muy sensata aunque sí, es muy pero que muy rojilla. Aclararos que desprecio profundamente Intereconomía y a gente como Emilio Botín. Soy un parado de larga duración y lo que queda. Sigo vuestro blog semanalmente y he marcado algunas de vuestras entradas como "guais". Otras veces, no coincido con vuesta opinión o vuestro tono. Me disculpo si os he molestado u ofendido.

    ResponderEliminar
  17. Non te preocupes, por favor, estimado Anónimo. Nós somos un pouco "venados", está claro. Tamén é así o barrio, non creas....Pero asegúroche que valoramos moi positivamente todas e cada unha das indicacións ou dos comentarios que se nos fan en tanto sexan educadas, of course....Graciñas por meterte un pouquiño con nós e segue comentando cando queiras. Tamén esperamos que a túa situación cambie canto antes. Sobre todo iso, que é o realmente importante. Saúdos katangueiros!!!!

    ResponderEliminar