Como en Alfama...

by Katangueiro

É o barrio de Alfama en Lisboa coñecido universalmente. Aos pés do Castelo de San Jorge, esta humildísima aglomeración urbana ten dado á historia sentimental da república veciña multitude de historias, escuramente sórdidas ou emocionalmente sentidas, como adoita ocorrer nas barriadas habitadas por xentes de ben escasos recursos económicos. Tamén é moi sonado pola Feira da Ladra, unha sorte de mercadillo de choneo onde, nos seus inicios, máis que se sospeitaba da orixe legalmente incerta de moitos dos produtos alí ofrecidos. Debemos lembrar que "ladras", en portugués, significa "muller que rouba". Supoñemos, pois, que a orixe dese nome feminizado está nunha inmensa maioría de mulleres que eran as que se adicaban a esas vendas a pé de rúa ou praza. Non sei que pensará a Katangueira.

En días pasados, precisamente no noso querido barrio de Katanga, desarticulouse unha "célula" adicada ao choneo de cousas roubadas. A novidade desta iniciativa é que as cousas roubábanse sobre-pedido, modalidade de distribución moi en voga nestes tempos debido ás necesidades de adecuarse á crise actual e á súa incidencia no consumo das familias. Dito en roman paladino: a que demos vou roubar o cedese dun buga se logo non hai quen o compre. Faga o seu pedido e nós dispoñeremos á maior brevidade posible a súa encomenda. Toma innovación tecnolóxica!!!!

O malo de todo isto é que certo medio de comunicación sensacionalista da cidade ubicou esta interesante actividade en pleno barrio do Ventorrillo. Nada máis lonxe da realidade. Non fal falla que vos lembremos, supoño, as diferentes tipoloxías tanto urbanas como humanas que se atopan entre o modernete barrio do Ventorrillo e as Casas de Franco, esa especie de Alfama coruñesa. Sonvos as cousas de vivir nas faldras do Monte do Destino, que che atribúen penasmoas e katangas en menos que canta un galo!!!! Reivindicamos a orixinal proposta para o noso barrio, que bastante embrollo teñen os ventorrillos xa.....

Coinciden esta desarticulación co inicio das obras de mellora do contorno das Casas de Franco. Nestes días non se comenta outra cousa nos portais e baretos máis que a inmensa dificultade para aparcar os bugas, dificultade de certo histórica que agora se torna histérica. Hai preocupación por cando se vai abrir o Ágora ese e tamén corren bulos sobre que queren convertir en boulevard Mosteiro de Bergondo. Manda carallo en Katanga, nunca cousa boa trouxeron as novidades!!!! Media coruña en pé de guerra contra a europeización do seu urbanismo e nós aquí, en plena feira de ladras ou "intermarché a ras-de-chao"!!!!

Fóra bromas, esta nova, polo menos, deu que falar e opinar, especialmente nestes tempos en que os medios divagan entre as penurias de certa Caixa galega (pobres), o record de velocidade en atar chourizos (de comer) ou as chamadas á austeridade de Don Alberto aos seus alcaldes (futuros, supoño). Mágoa que est6a apelación contra o dispendio non dea chegado ata as terras galegas bañadas polo Sil. E así nos loce o pelo. Todas estas cousas importantes que están a pasar no mundo mundial e nós, coma sempre, innovando en latrocinio. Aprendamos de Baltar!!!!!!

BALTAR: Mire, meu querido Don, que eu xa non lle estou pedindo nin a Medalla ao Traballo nin a Ínsula de Baltararia...que eu o único que quero é poder arrodearme das xentes máis ilustradas da miña querida provincia ourensá...Eu non teño a culpa de que todos militen no Partido Popular!!!!! Capici???
DON ALBERTO: Capito, capito!!!!!

Aburete, tribulete....